Η δεξαμενή νερού ύψους πεντέμιση μέτρων, η οποία αποτυπώθηκε αποτελεί τμήμα του Μοναστηριού του Αγίου Μηνά, στην περιοχή των Θυμιανών της Χίου. Χρησίμευε στην αποθήκευση του βρόχινου νερού για τη λειτουργία του Μοναστηριού.

Το μοναστήρι του Αγίου Μηνά ιδρύθηκε μεταξύ των ετών 1572-1595 και ανήκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κων/πολης. Γρήγορα επανδρώθηκε και γνώρισε μεγάλη ακμή κυρίως κατά την περίοδο του 17ου και 18ου αιώνα. Τότε πολλοί περιηγητές επισκέπτονται το μοναστήρι καταγράφοντας πολλές σημαντικές πληροφορίες στα κείμενά τους. Γύρω από τον ψηλό περίβολο απλωνόταν πλήθος τα κτίσματα της Μονής: το καθολικό, το κωδωνοστάσιο, η βιβλιοθήκη, η τράπεζα, τα κελιά των μοναχών, οι στέρνες, οι φούρνοι, οι αποθήκες, οι στάβλοι. Την περίοδο αυτή λειτουργεί πλουσιότατη βιβλιοθήκη και Σχολή, στην οποία φοίτησαν κορυφαίες μορφές, όπως ο Δανιήλ Φιλιππίδης, ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ και ο Μητροπολίτης Χίου Πλάτων Φραγκιάδης.

 

To Μέγα Σάββατο 1 Απριλίου 1822 οι εχθροί καταστρέφουν τα κοντινά χωριά, τα Θυμιανά και το Νεχώρι και στη συνέχεια στρέφονται κατά της Μονής του Αγίου Μηνά. Τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα 2 Απριλίου 1822 η αναστάσιμη Θεία Λειτουργία διεκόπη από τις πολεμικές κραυγές των εχθρών και τους κανονιοβολισμούς. Οι βόμβες που έπεφταν από τους απέναντι Μύλους, προξένησαν ρήγμα στο τείχος που επέτρεψε την είσοδο του μαινόμενου πλήθους των πολιορκητών. Όλοι οι πολεμιστές έπεσαν μαχόμενοι και μετά ξεκίνησε η σφαγή. Όσοι χριστιανοί δεν κατάφεραν να μπουν στο Καθολικό της Μονής, σφαγιάστηκαν, πυρπολήθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν. Μέσα στο ναό ήταν τόσος ο συνωστισμός, που οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να ανοίξουν την πόρτα. Αφού ξήλωσαν ένα μέρος της στέγης, έριξαν φωτιά και έκαψαν όλους τους χριστιανούς ζωντανούς. Το ίδιο έκαναν και στη δεξαμενή του μοναστηριού, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε εμπρησμός.

| Πηγή: chiosphotos.gr |