Τo κτήριo συμπεριλαμβάνεται στο Συγκρότημα των Εργοστασίων Βιομηχανίας Δερμάτων Ελ. Μ. Καρακούδα, όπως μαρτυρά η επιγραφή που διατηρείται στη νότια όψη. Κατασκευάστηκαν την περίοδο 1900-1944 σύμφωνα με τα στοιχεία του Μουσείου Βυρσοδεψίας Καρλοβάσου, την περίοδο, δηλαδή της ακμής του κλάδου στη Σάμο. Κατά κύριο λόγο πρόκειται για διώροφα κτήρια με ορθολογική οργάνωση των χώρων, στα οποία η φόρμα ακολουθεί τη λειτουργία. Μεμονωμένα έχουν ορθογωνική κάτοψη με επιμήκεις αναλογίες και παρατάσσονται το ένα δίπλα στο άλλο κατά τη διάσταση του μήκους. Στη στενή πλευρά τους, που είναι παράλληλη προς τη δημοτική οδό, βρίσκονται οι κύριες είσοδοι, που έχουν άμεση πρόσβαση στο δημόσιο χώρο. Οι επιμήκεις αναλογίες των κτηρίων εξυπηρετούσαν τη γραμμική διαδοχή της επεξεργασίας των δερμάτων, ενώ μεγάλη σημασία στην οργάνωση των χώρων είχε η σωστή διαχείριση του νερού, του φωτός και του αέρα. Με τα δεδομένα αυτά οι εργασίες στους εσωτερικούς χώρους οργανώνονταν ανάλογα. Πιο συγκεκριμένα, στο ισόγειο χωροθετούνταν οι εγκαταστάσεις για τα αρχικά στάδια της κατεργασίας του δέρματος, καθώς απαιτούνταν μεγάλες ποσότητες νερού, ενώ στον όροφο πραγματοποιούνταν οι εργασίες για την τελική μορφοποίηση, το στέγνωμα, τη διαλογή και τη συσκευασία των δερμάτων.

Η κατασκευή των κτηρίων αποτελείται από περιμετρική λίθινη τοιχοποιία στο ισόγειο και από πλινθοδομή στον όροφο, ενώ ενισχύεται εσωτερικά με κολώνες και πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος. Η κάλυψη των επιμέρους κτηρίων γίνεται με ξυλοσκεπείς τετράριχτες στέγες, που σε ορισμένες περιπτώσεις στηρίζονται σε μεταλλικές δοκούς. Ωστόσο, μεγάλο μέρος των στεγών έχει καταστραφεί έπειτα από τον σεισμό στις 30 Οκτωβρίου του 2020. Οι όψεις παρουσιάζουν νεοκλασικές αναφορές, όπως είναι ο τριμερής διαχωρισμός τους σε βάση, κορμό και στέψη με τη χρήση διαχωριστικών ταινιών. Εντοπίζονται και άλλα νεοκλασικά μορφολογικά στοιχεία όπως οι κορνίζες των ανοιγμάτων, τα περιθυρώματα, οι παραστάδες μεταξύ των ανοιγμάτων του ορόφου σε συνδυασμό με τη στέψη της τοιχοποιίας και το γείσο της στέγης. Τα ανοίγματα των παραθύρων και των θυρωμάτων εναλλάσσονται και επαναλαμβάνονται δημιουργώντας ιδιαίτερη ρυθμολογία στις όψεις. Τα κτήρια παρουσιάζουν έντονη παθολογία και σημαντικές καταστροφές εξαιτίας του σεισμού στις 30 Οκτωβρίου του 2020.